Ne yapmalıyım bilmiyorum. Çok mu abartıyorum acaba sevgilim, bu kadar çok sevmemem mi gerekiyor seni, aşk dolu bakmam mı gerekiyor sana.
Peki neden ?
Neden seni aşkla sevmem günah, neden olmuyor. İstesen olurdu, istemiyorsun. Biliyorum.
Olsun ben beklerim ben hep beklemedim mi zaten seni, saniye saniye saymadım mı bana geleceğin dakikaları, biraz canım acır. Ama olsun, geçer. Sen acımasına izin vermezsin biliyorum.
Çok saçma sevgilim, ben seni böylesine severken senin bana ''arkadaş'' sıfatı koyman çok saçma. Oysa ben seni mumları mı üflemeden önce dilemiştim, her yıldız kaydığında, her kirpik düştüğünde gözümden. Ama sende haklısın çok hata yaptım, çoğu gerçek olmasa da sen hep yaptığıma inandın, keşke bana gerçekten güvene bilseydin. Belki şuan ağlayarak şarkımızı dinlemek yerine yatağımda uyuyor olurdum. Kim bilir. Belkide mutlu olurdum. Abarttığı mı düşünebilirsin, istediğin kadar düşün. Bunu düşünmen sana sırılsıklam aşık olduğum gerçeğini asla değiştirmeyecek. Hem ben senden karşılık beklemiyorum ki, hiç beklemedim. O zaman ne anlamı kalırdı ki aşkın değil mi? Aşk sana basit geliyor şuan da biliyorum, böyle hissetmene sebep oldum özür dilerim. Ama aşk o kadar büyülü ve güzel bir şey ki güzel olduğu kadar acı verici de, sana ''günün nasıl geçti sevgilim'' demek isteyip de diyememek gerçekten kötü.
Şuan bu satırları yazarken hem seni kaburgalarımın içine sokucak kadar çok sevip hemde kaburgalarını kırıcak kadar nefret ediyorum senden. Madem böyle yapıcaktın niye geldin? gitmek içinmiydi herşey? İntikam mı almak istedin benden? aynısını mı yapmak istedin bana? eğer amacın buysa başardın. Yapma artık. Gerçekten. Ben çok yalnızım, hemde çok benim sana ihtiyacım var.Çok zor durumdayım. Aen olmazsan ben ne yapardım. Neden duygularım mı bu kadar hiçe sayıyorsun. Olsun, boşver. Bir gün fikir değiştirirsen ben buradayım hep burada olacağım, elin solunda olsun sevgilim orada olacağım.
